Niewiele brakowało

Wtorek, 19 kwietnia 2011 · dodano: 19.04.2011 | Komentarze 0

Nie miało być szybko, nie miało być męcząco. Pod tym względem plan zrealizowany. Tym razem wybrałam się na swoją drugą górkę, z której zawsze zjeżdżam z pewnymi obawami. Ponieważ dawno mnie tam nie było (ostatnio jakoś w pełni zeszłego sezonu, więc będzie jakieś 7 miesięcy przynajmniej), to zdążyłam zapomnieć, którą stroną lepiej zjechać. No i się wpakowałam - dokładnie na najgorsze korzenie i dziury. Życie przeleciało mi przed oczami, w uszach słowa jednego z najlepszych przyjaciół (a jeśli chodzi o tematy rowerowe, to chyba najlepszego) "Nie ma zjazdów nie do zjechania, ściskasz mocniej kierę i jedziesz" - nie było już odwrotu. I chyba powinnam podziękować swojej Rebie za uratowanie mi życia, a przynajmniej kości. Nie wiem jak ja to zrobiłam, że utrzymałam się na rowerze do samego dołu, ale udało się. Potem już było tylko spokojniej - w uszach ulubiona muzyka, wokół słoneczny, wiosenny las, a w głowie znów wiele różnych myśli...