Skandia Gdańsk

Niedziela, 3 czerwca 2012 · dodano: 03.06.2012 | Komentarze 0

O mamuńciu! Nie żyję ... Noższ kurwa, dawno tak zajechana się nie czułam ... o ile w ogóle kiedykolwiek ... Można by rzecz, że zjebana jak dziwka po weekendzie. Lekko nie było, jednak Lasy Oliwskie mają potencjał a tym razem o dziwo Pan Lang i jego zespół nie wypłaszczyli trasy do granic możliwości, tylko w dużej mierze skorzystali z projektu lokalnych zawodników. Pierwsze kółko jechało mi się całkiem dobrze, tylko zarówno na zjazdach jak i na podjazdach jakieś pipy mnie trochę blokowały ... aczkolwiek na jednym zjeździe zastosowałam majstersztyk wyprzedzania i byłam z siebie niezwykle dumna :D Pod koniec pierwszego okrążania stwierdziłam, że czas na żela i chociaż nie lubię tego ścierwa, to ten był całkiem jadalny. Rzeczywiście odrobina mocy się po nim pojawiła, chociaż stanowczo za mało ;) Drugie okrążenie jechałam już jak za karę, walka głównie z samą sobą, na podejściach zaczęły się skurcze, albo może raczej preludium do nich, ale na szczęście odpuszczały jak wsiadałam z powrotem na rower :) No co tu dużo gadać ... trasa dość wymagająca, dystans godny, miejsce dopiero 5 w K-2 (trochę słabe jak na osobę przyzwyczajoną do podium :P) ale biorąc pod uwagę to, że w tym sezonie mało trenuję i forma w związku z tym kiepska, a do tego jeszcze to, że w nocy przed wyścigiem obudziłam się z gorączką i potwornym bólem gardła, to jestem z siebie zadowolona :) Najważniejsze, że przeżyłam :) A mojemu zeszłorocznemu karpatkowemu partnerowi dołożyłam 31 minut :D